Odchudzanie drugoligowca

Zakończenie rundy jesiennej to okres podsumowań i weryfikacji. Sztaby szkoleniowe oceniają kto zawiódł, kto spełnił oczekiwania, działacze szukają sposobu na pozbycie się balastu w postaci zbędnych zawodników, szukają następców, a piłkarze dzięki znajomościom, menedżerom próbują zahaczyć się w nowym miejscu pracy. Oczywiście nie wszystkie zmiany kadrowe można podpiąć pod ten schemat, czasem są to sprawy rodzinne, czasem losowe. Górnik Wałbrzych czeka w najbliższych miesiącach heroiczna walka o utrzymanie się w drugiej lidze. Wyniki mówią same za siebie - materiał ludzki zawiódł i niezbędne są korekty w kadrze, by skutecznie walczyć o przedłużenie gry na trzecim poziomie rozgrywek. Trafnie to ujęła strona wałbrzyskiej edycji telewizji DAMI - Zwalniają czyli będą przyjmować. Do duetu Szepeta - Moszyk oficjalnie dołączyło kolejnych dwóch zawodników, choć w kuluarach mówi się o kolejnych nazwiskach. Marcin Folc w poprzednim sezonie był najskuteczniejszym strzelcem, lecz jesienią nie dość, że długo leczył kontuzję, to rywalizację w linii napadu przegrał z kretesem z Marcinem Orłowskim, a gdy znaleziono miejsce na boisku obok Orła to najzwyczajniej w świecie zawodził. Z drugiej strony wieku się nie oszuka i raczej doświadczony zawodnik nie będzie mógł liczyć na ofertę z klubu drugiej ligi, tak jak to miało miejsce chociażby zimą, gdy z chęcią widział u siebie Marcina Rozwój Katowice. Czy wiosną będzie w kadrze Górnika, czy rozpocznie pracę szkoleniową - to wyjaśni się zapewne w ciągu najbliższych tygodni. Inną niewiadomą jest Jan Rytko, który przez lata uchodził za zdolnego juniora, otarł się o kadrę, ale z mijającym czasem nie rozwinął się tak jak oczekiwano. Wyrósł z wieku młodzieżowca, wymagania wzrosły, a Janek postępów nie czynił. W dodatku przyplątała się kontuzja eliminująca go na dłuższy czas z gry, po której do tej pory Rytko nie doszedł chyba do dawnej dyspozycji. W jego przypadku sytuacja jest podobna do Mateusza Gawlika - waha się pomiędzy ławką w drugiej lidze a zdecydowanym postawieniem na naukę. Czy wypadnie z kadry ligowca?
Klub działa w określonych realiach finansowych, grono sponsorów nie zapewnia budżetu, który pozwoliłby na przeprowadzenie poważnych transferów. Wiadomo, że odchodzący z drużyny zawodnicy nie grali za darmo i uwolnione w ten sposób środki będą (miejmy taką nadzieję) przeznaczone na gaże kolejnych śmiałków, którzy uratują ligowy byt dla Wałbrzycha.
Jako pierwsi Górnika opuścili Bartosz Szepeta i Adrian Moszyk. Pierwszy zdecydowanie zawiódł, a drugi, co prawda był drugim strzelcem zespołu, ale absencja jego nie powinna być długo rozpamiętywana. Kolejną parą, która pożegnała zespół z ulicy Ratuszowej jest para Janiczak - Mańkowski, która pod pewnymi względami była jesienią nie do zastąpienia.

Patryk Janiczak

Patryk Janiczak spędził pod Chełmcem półtora sezonu. Wychowanek Zagłębia Lubin, w seniorskiej piłce pokazał się w Bielawiance i po nieudanych testach w Kluczborku, Ostrowie Wielkopolskim trafił do Górnika, gdzie został zmiennikiem Damiana Jaroszewskiego. W sezonie 2013/14 dwukrotnie zagrał w drugiej lidze i nie zawiódł ! Jego zerowe konto w obu spotkaniach wiosennych przeciwko Jarocie (1:0) i Rozwojowi (0:0) były nielicznymi w tamtej rundzie, gdy Górnik nie stracił bramki, Patryk z kolei wyśrubował rekord debiutanta bez puszczonego gola ostatecznie do 255 minut, bowiem w trzecim występie w 75 minucie pokonał go Flis z Błękitnych Stargard Szczeciński (0:1). Janiczak zagrał w 2.lidze łącznie w 15 meczach, podczas których sześciokrotnie zachował czyste konto, a w pozostałych 9 spotkaniach 20 razy sięgał po piłkę do bramki. Powszechnie wiadomo - gdyby nie urazy Jaroszewskiego Patryka czekało grzanie ławy. A i do jego dyspozycji podczas spotkań można było mieć sporo zastrzeżeń. Od podwórkowego wprowadzania piłki, poprzez niepewne interwencje przy stałych fragmentach gry rywala po kuriozalne interwencje po których przeciwnik nie tylko zdobywał bramki, ale po meczu dopisywał sobie punkty, których tak brakuje Górnikowi. Na pewno jego postawa nie pomogła w meczach w Tarnobrzegu, Mielcu, Kołobrzegu, a przede wszystkim w Stargardzie Szczecińskim (bramka Filipe!) Czasem zabrakło Janiczakowi szczęścia lub jak kto woli doświadczenia - w Katowicach dwukrotnie odbijał strzały rywali, w taki sposób, że dobitki lądowały w jego bramce. W tym okresie jego zmiennikiem był Mateusz Gawlik, którego gra najprawdopodobniej nie poprawiłaby sytuacji na newralgicznej pozycji goalkeepera. Jesienią rozniosła się wieść o próbach angażu Dawida Smuga - utalentowanego bramkarza z rocznika 1994, który mógł rozwiązać problem nie tylko w bramce, ale i z młodzieżowcami. Wiele klubów praktykuje postawienie na młodego bramkarza, na czym znakomicie wychodził choćby MKS Kluczbork. Niewykluczone, że w tym kierunku pójdzie wałbrzyski Górnik. Na chwilę obecną, bowiem w seniorach nie ma kto bronić! Jaroszewski rekonwalescent, Janiczak odszedł, Gawlik pół roku nie zagrał oficjalnego meczu. Kto wie czy nowym zawodnikiem nie zostanie Amadeusz Skrzyniarz - rocznik 1994, pochodzący z Ząbkowic bramkarz, który posadził Janiczaka na ławkę w juniorach Zagłębia Lubin, a z powodzeniem broniący w Kluczborku (gdzie w przedsezonowych testach okazał się lepszy od Patryka) i w Głogowie, gdzie obecnie broni, ale sporo się mówi o jego odejściu z Chrobrego. Ewentualny angaż Skrzyniarza mógł rozwiązać po części sprawę z młodzieżowcem.

Kamil Mańkowski

Towarzyszem niedoli Janiczaka jest Kamil Mańkowski - rocznik 1995. Maniek trafił do Górnika w letnim zaciągu piłkarzy firmowanym przez trenera Andrzeja Polaka. Pochodzący z Wrocławia już w wieku 17 lat grał w seniorach, ale mimo nominalnej pozycji napastnika charakteryzuje się bardzo niską skutecznością. Sezon w czwartoligowej Formacji 2000 Mostki to zero bramek w 17 próbach. Miniony sezon, zakończony spadkiem z LZS Piotrówka to zaledwie 2 gole w 28 meczach. Z taką cenzurką przechodził do Górnika, ale czas pokazał, że rola snajpera nie była mu od początku pisana. Zarówno Polak, jak i Przerywacz i Cyrak widzieli go w roli skrzydłowego. Kamil w 18 spotkaniach ani razu nie wpisał się na listę strzelców, jak i również ani razu nie zaliczył asysty. Będąc młodzieżowcem tylko w jednym spotkaniu zabrakło go na boisku. Grający najczęściej na prawej stronie musiał się zmierzyć z legendą Daniela Zinke,co już stawiało go w trudnej sytuacji. Biorąc pod uwagę jednak postawę innych młodzieżowców, zwłaszcza wychowanków (Bronisławski, Krzymiński, Surmaj czy Migalski) to jesienną grę Kamila trzeba ocenić pozytywnie. Szybki, waleczny, zostawiał wiele zdrowia na boisku, wielokrotnie nie dostrzegany przez partnerów mógł stworzyć zagrożenie pod bramką rywala. W dodatku potrafił wygrywać pojedynki jeden na jeden. Jedyną bolączką Mańkowskiego było tylko, a może aż brak goli i asyst. Pojawiły się plotki o ewentualnych testach w innym drugoligowcu, ale czy płowowłosy pomocnik zagra na tym szczeblu okaże się w najbliższym czasie.
O ewentualnych transferach do klubu póki co cisza. Jedynie w Sporcie spekulowano o rzekomym zainteresowaniu Górnika młodzieżowcem GKS Katowice Dariuszem Zapotocznym. Po zimowej przerwie piłkarze wrócą do treningów i zapewne z czasem nazwisk na transferowej giełdzie będzie przybywać.