Zero z Rekordem

Zero stworzonych sytuacji podbramkowych.
Zero celnych strzałów w światło bramki rywala.
Taki koszmarny bilans piłkarze Górnika wypracowali podczas sobotniego meczu z Rekordem Bielsko-Biała, który był jednocześnie inauguracją trzecioligowych rozgrywek na Stadionie 1000-lecia.
Trener Robert Bubnowicz nie mógł skorzystać z usług kontuzjowanych Piotra Rojka, Kamila Jarosińskiego i Grzegorza Michalaka, który był co prawda wpisany do meczowego protokołu, ale kibice mogli go jedynie zobaczyć na trybunach. Z powodów zawodowych nie zagrał również Bartosz Tyktor i to jego absencja była najbardziej odczuwalna.
Wałbrzyszan przyodzianych w nowe, bardzo gustowne stroje w roli kapitana ponownie wyprowadził Jan Rytko, który trzeci mecz w bieżącym sezonie zagrał na nowej pozycji. Niestety, przeciwko Rekordowi debiut Janka jako partnera Dariusza Michalaka na środku obrony był jednym z najgorszych w karierze. Blok defensywny był bardziej dziurawy niż meczowe spodnie trenera Bubnowicza. Goście przyjechali z respektem dla wałbrzyszan i całe szczęście, bowiem odważniejsza ich gra mogła zakończyć się pogromem nie tak dawnego przecież drugoligowca. Mimo to podopieczni Wojciecha Gumoli mieli dobrze rozpracowanego rywala - wiedzieli, że Górnik będzie miał ogromne problemy ze stałymi fragmentami gry, że najgroźniejszy wśród gospodarzy Marcin Morawski operuje głównie lewą nogą, że warto częściej atakować lewą stroną wałbrzyszan. Pierwsze ostrzeżenie dla gospodarzy nastąpiło w 19 minucie, kiedy to pozostawiony bez opieki Rucki głową posłał piłkę tuż obok słupka. Co więcej, koło słupka nikt z wałbrzyszan nie stał, co raczej jest standardem przy rzutach rożnych. Ponad 10 minut później było już 0:1, a piłkarską pornografię popełnił Rytko. Dośrodkowaną z rzutu rożnego piłkę kapitan drużyny zamiast wybić zagrał (!!!) do środka wręcz wystawiając ją najskuteczniejszemu strzelcowi Rekordu Dawidowi Hałatowi. Jego strzał obił jedynie słupek, kolejne dwa strzały wybijał z linii bramkowej Sebastian Surmaj, aż w końcu uderzenie głową Michała Bojdysa wylądowała w siatce.
Po przerwie Górnik wystąpił bez zmian w składzie, jedynie boczni obrońcy zmienili się stronami, ale nic dobrego nie wynikało. Ciągle wałbrzyszanie byli bezradni w ofensywie, a Rekord grał swoje. Co więcej piłka zaczęła częściej gościć na przedpolu bramki Damiana Jaroszewskiego. W 65 min. arbiter podyktował rzut karny po dośrodkowaniu z rzutu za zagranie ręką, jakżeby było inaczej - Jana Rytko. Na szczęście uderzenie z 11 m Dariusza Ruckiego w środek bramki obronił Jaroszewski. Ci co spodziewali się zwrotu sytuacji na boisku srodze się zawiedli. Po kwadransie nieudolnie wałbrzyszanie próbowali złapać na spalonego rywali, Mateusz Gaudyn nie miał problemów z przelobowaniem Jaroszewskiego w sytuacji sam na sam i praktycznie było po meczu. W tym momencie część widzów zaczęła opuszczać trybuny, które były zapełnione przez niecałe dwie setki kibiców.
Górnik w trakcie meczu oddał dwa strzały w kierunku bramki Pawła Góry. Najpierw w 43 minucie Mateusz Krzymiński uderzył z ponad 25 metrów daleko obok bramki, a tuż przed stratą drugiej bramki, po sprytnym rozegraniu kornera Marcin Morawski podprowadził piłkę z narożnika boiska i uderzył w boczną siatkę.
Biorąc pod uwagę dwa ostatnie spotkania z bielskimi drużynami Górnik w trakcie 180 minut gry oddał JEDEN celny strzał na bramkę rywala! Autorem uderzenia był w Bielsku-Białej Damian Migalski, na którym opiera się jedyny(?) pomysł ofensywny wałbrzyskiej drużyny.Długa piłka i liczenie, że Nuno bazując na swojej szybkości ogra przeciwnika i odda celny strzał. Nie tylko na tę klasę rozgrywkową jest bardzo skromny repertuar.
Na chwilę obecną, po oglądnięciu 3 pełnych występów wałbrzyszan, śmiało można stwierdzić, że Górnik nie posiada drużyny gwarantującej utrzymanie z 3.lidze. I, niestety, kibice muszą się przyzwyczaić, że na zwycięstwa trzeba będzie długo poczekać. A może się zdarzyć, że nie doczekają się fani, bo widmo wycofania wciąż wisi nad klubem. Mija dokładnie miesiąc po osławionej sesji rady miasta w sprawie klubu i ... Cisza. Nadal nic nie wiadomo - kto zarządza klubem, jaki (czy w ogóle) jest plan naprawczy. Niejeden z kibiców, gdy zobaczył piłkarzy Górnika w nowych strojach i usłyszał nazwy sponsorów wyczytywanych przez spikera, pomyślał, że może nie jest tak źle z wałbrzyskimi seniorami. O ile o organizacji nic nie wiadomo, to ze strony sportowej nie wygląda to najlepiej. Zmiennikiem Jaroszewskiego, który nadal nie jest pewnym punktem przy dośrodkowaniach, jest 17-letni Bartłomiej Ziobro. W obronie jest Dariusz Michalak, który nie ma obecnie wsparcia w Tyktorze. O Rytce jako środkowym obrońcy naprawdę szkoda słów, o wiele lepszym rozwiązaniem byłoby danie szansy byłym juniorom Piotra Przerywacza, którzy o mały włos w czerwcu nie wygrali Dolnośląskiej Ligi Juniorów.  Poza tym ... centymetry, ich brakuje piłkarzom z kadry I zespołu, co widać przy stałych fragmentach gry. Jeśli ktoś by pomyślał, że linia defensywna to największy problem obecnego Górnika jest, niestety, w błędzie. Druga linia nie potrafi wypracować, stworzyć żadnego zagrożenia. Przegrywanie pojedynków jeden na jeden, brak gry kombinacyjnej, jedyny pomysł to piłka do przodu na Migalskiego... Dyspozycja Pierzgi i Tobiasza powoduje, że aż się prosi danie większego zaufania zawodnikom z rocznika 1997. Gorzej by nie było, a chłopcy nabieraliby niezbędnego doświadczenia. O tym przekonuje się, na razie boleśnie, Dominik Woźniak. Najwyższy gracz z pola, póki co odbija się od rywali. traci proste piłki, słyszy niewybredne komentarze z trybun, musi radzić sobie z trudami początków gry wśród seniorów. Ale może wyciągnie z tych brutalnych dla niego lekcji wnioski i będzie z czasem lepiej.