Robert Lewandowski został wybrany Najlepszym Sportowcem 2015 roku przez czytelników Przeglądu Sportowego oraz telewidzów TVP. Adam Nawałka został Trenerem Roku. Oznacza to jedynie, że piłka nożna jest najpopularniejszym sportem w Polsce.
Naprawdę trudno porównać osiągnięcia przedstawicieli różnych dyscyplin sportowych. Czy bardziej wartościowy jest sukces lekkoatlety czy medal przykładowo narciarza. A gdzie pomiędzy indywidualne sukcesy wcisnąć przedstawiciela gier zespołowych? Oczywiście w wyborach kibiców, a do takich niewątpliwie należy plebiscyt Przeglądu Sportowego, decydują również, a nawet przede wszystkim sympatie. Dlatego nie może dziwić tegoroczny wybór, choć jest kontrowersyjny.
Robert Lewandowski, z całym szacunkiem dla jego talentu, osiągnięć z Bayernem i kadrą, strzelonych bramek, działalności charytatywnej itp., ale nie zdobył spektakularnego sukcesu w 2015 roku w skali europejskiej,nie mówiąc o światowej. A w pokonanym polu, zdaniem czytelników i telewidzów, pozostawił mistrzów i rekordzistów świata.
19 lat wcześniej Telewizja Polska w konkursie audiotele wybierała również Sportowca Roku, którym okazał się piłkarz Marek Citko. Sympatyczny pomocnik zdobył z Widzewem Łódź tytuł mistrza Polski, pokazał się z zespołem w Lidze Mistrzów, gdzie odpadł w fazie grupowej, a w reprezentacji zdobył bramkę na londyńskim Wembley, w przegranym meczu 1:2. Popularność futbolu, oczekiwanie na piłkarskiego idola spowodowała, że Citko okazał się bardziej popularniejszy od medalistów olimpijskich i to w roku olimpijskim! Szybko zaniechano takie plebiscyty, choć trzeba przyznać, że w zabawie Przeglądu Sportowego piłkarz Widzewa za 1996 wybrany został 10-tym sportowcem, a zwyciężczynią została Renata Maurer.
Robert Lewandowski jest trzecim piłkarzem, który triumfuje w plebiscycie PS. Przed wojną triumfował Wacław Kuchar - supertalent, który oprócz kapitalnej gry w Pogoni Lwów i reprezentacji Polski, był rekordzistą kraju w kilku dyscyplinach lekkiej atletyki, a ponadto był reprezentantem w łyżwiarstwie szybkim i hokeju na lodzie! Kuchar był zwycięzcą pierwszego plebiscytu w 1926 roku. Musiało minąć długie 56 lat, by znów triumfatorem okazał się przedstawiciel gier zespołowych. Zbigniew Boniek firmował niespodziewany sukces Polaków na hiszpańskim mundialu. Wcześniej nie udało się to nawet piłkarzom ze złotej ery Kazimierza Górskiego. Kazimierz Deyna systematycznie gościł w plebiscycie w latach 70-tych, a najbliżej triumfu był w roku niemieckiego mundialu, gdzie musiał uznać wyższość Ireny Szewińskiej, która zgromadziła prawie dwa razy tyle głosów, co kapitan biało-czerwonych. Mimo to najczęściej plasował się w pierwszej dziesiątce (1972 - 6, 1973-5, 1974 - 2, 1976 -9, 1977 -9), dwukrotnie Grzegorz Lato (1974 -4, 1977-5), a po razie - Jan Tomaszewski (1973 - 9), Lesław Ćmikiewicz (1973 - 10) i Robert Gadocha (1974 - 5).
W latach 80-tych to nie tylko medal w Hiszpanii, ale udane mecze Widzewa i polskich piłkarzy w zagranicznych już klubach w europejskich pucharach. Obecny prezes PZPN oprócz wyboru w 1982 uznanie zdobył w 1985 (triumf w Pucharze Mistrzów z Juventusem), gdzie uplasował się na szóstym miejscu. Kibice wybierali głosami do czołowej dziesiątki trzykrotnie Józefa Młynarczyka (1983-6, 1985 -10, 1987-7), dwukrotnie Włodzimierza Smolarka (1981 - 4, 1984 -9), ponownie jak we wcześniejszej dekadzie -Grzegorza Lato (1982 - 6), a także Andrzeja Buncola (1982 -7) i Dariusza Dziekanowskiego (1985 -7).
Późniejsze lata posuchy polskiego futbolu spowodowały coraz rzadszą obecność piłkarzy w plebiscycie Przeglądu Sportowego, gdzie z czasem rozrastały się kategorie nagród. Oto futbolowe zestawienie ostatniego ćwierćwiecza:
1992 - Andrzej Juskowiak (4), Wojciech Kowalczyk (9)
1996 - Marek Citko (10)
2001 - Emmanuel Olisadebe (4), Jerzy Dudek (5)
2002 - Najlepsza Polska Drużyna Roku - Wisła Kraków
2004 - Jacek Krzynówek (9)
2005 - Tomasz Frankowski (6), Jerzy Dudek (8), Maciej Żurawski (10)
2006 - Euzebiusz Smolarek (6), Artur Boruc (10)
2007 - Euzebiusz Smolarek (2), Trener Roku - Leo Beenhakker
2008 - Drużyna Roku - Lech Poznań
2011 - Robert Lewandowski (7)
2012 - Robert Lewandowski (7)
2013 - Robert Lewandowski (5)
2014 - Robert Lewandowski (9).
Biorąc pod uwagę ostatnie plebiscyty, widać, że popularność Lewandowskiego systematycznie rośnie. Jeśli chodzi natomiast o Adama Nawałkę, to sporo zawdzięcza nie tylko wywalczeniu awansu do francuskiego Euro, ale znakomitej polityce informacyjnej PZPN, współpracy z mediami. Nie bez znaczenia był również kapitalny cykl o selekcjonerze, który systematycznie gościł na łamach Przeglądu Sportowego, a jest o wiele ciekawszy niż nie jedna książka biograficzna o futbolistach, które ostatnimi czasy wręcz zalewają księgarnie.
Duża popularność to i duże oczekiwania. Jeśli te nie zostaną spełnione upadek dzisiejszych idoli może być bardzo bolesny. W 2007 sportowa Polska była chyba jeszcze bardziej zakochana w futbolu niż obecnie. Po latach posuchy przyszedł historyczny pierwszy awans do mistrzostw Europy, a selekcjonerem był Holender Beenhakker, o którym co nadgorliwi dziennikarze pisali nawet książki. Ebi Smolarek,bohater ówczesnych eliminacji, w plebiscycie wyprzedzony został przez Adama Małysza, ale czytelnicy bardziej cenili jego gole niż mistrzostwa świata czy Europy pływaków,lekkoatletów, szermierzy,szczypiornistów czy start w Formule Kubicy. A co się działo później? Ebi systematycznie obniżał loty, uwielbianego niedawno Leo prezes PZPN zwolnił ... przed telewizyjnymi kamerami, a atmosfera wokół kadry sprzed kilkunastu miesięcy poszła w niepamięć, by wystarczy przypomnieć opustoszałe trybuny podczas finiszu następnych eliminacji.
Oby nie było teraz powtórki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz