Stal nie do złamania

Jesienny mecz w Stalowej Woli pomiędzy Górnikiem Wałbrzych a miejscową Stalą był debiutem Jerzego Cyraka w roli szkoleniowca biało-niebieskich. Goście wówczas mieli jeden punkt i wyprzedzali w tabeli jedynie Wisłę Puławy, a Stal mając 6 punktów więcej była również na niezbyt eksponowanym miejscu - 14.  Mecz miał identyczny przebieg jak sobotni - Górnik wychodzi na prowadzenie, ale jeszcze do przerwy Stalówka odpowiada trzema celnymi strzałami, a autorem wyrównującego jak i trzeciego trafienia jest ten sam zawodnik, który pokonuje bramkarza prawie w identyczny sposób. Jesienią katem wałbrzyszan był obrońca Michał Czarny, a wiosną Łukasz Sekulski, który również we wrześniowym pojedynku znalazł sposób na goalkeepera Górnika. W obu zespołach na przestrzeni 7 miesięcy wiele zmieniło się w obu zespołach - Stal włączyła się do walki o awans, Łukasz Sekulski nie ma sobie równych wśród strzelców w lidze, a zimą bliski był przejścia do ekstraklasy, a Górnik, co prawda powiększył dorobek punktowy, ale wciąż plącze się na dole tabeli i ma 6 punktów do bezpiecznej 14.lokaty.

Bartosz Tyktor strzela na 1:0 .

Wiosną oglądamy innego Górnika, nie tylko chodzi o personalia, ale również o ustawienie. Do beznadziejnego wręcz dorobku punktowego z jesieni'14 drużyna zaczęła dopisywać się sobie kolejne oczka, co spowodowało, że pojawiła się realna szansa na utrzymanie się w lidze. Jednak tylko niepoprawni optymiści mogli liczyć na komplet wiosennych zwycięstw na Stadionie 1000-lecia - po prostu wałbrzyszanie nie są drużyną, która nadawała by ton rozgrywkom, w lidze każdy z każdym może wygrać, a poza tym każda drużyna przechodzi kryzys. Czy ekipie Jerzego Cyraka przyszedł on na mecz ze Stalą? Oby.
Biorąc pod uwagę kontuzje braci Michalaków, Folca oraz dwóch bramkarzy (Jaroszewski, Derbisz) wałbrzyski szkoleniowiec musiał dokonać korekt w standardowym ustawieniu. Wielkich roszad być nie mogło, ale na pewno niespodzianką było pojawienie się na prawym boku trójosobowego bloku defensywnego Tomasza Wepy. Kapitan zespołu znany jest z nienagannej techniki, w miarę poprawnego ustawiania się, ale to może być przydatne na środku pomocy lub obrony, gdzie do tej pory się pojawiał. Niestety, mecz ze Stalą nie będzie mógł zaliczyć do udanych. Sam mecz miał otoczkę dawno nie oglądaną przy Ratuszowej - postarali się o to kibice, również przyjezdni, którzy pofatygowali się kilkaset kilometrów za swoją drużyną. Początek meczu rozpoczął się idealnie dla gospodarzy - rzut rożny, potknięcie się gracza Stali i Bartosz Tyktor bezlitosny w polu bramkowym Tomasza Wietechy i 1:0. Tyktor jako środkowy obrońca jest najskuteczniejszym strzelcem Górnika w kwietniu! Za chwilę wolej Marcina Orłowskiego mija tuż obok bramkę gości, a potem niecelnie z dystansu uderzył Mateusz Sawicki. Po takim początku trudno było oczekiwać, że wałbrzyszan może coś spotkać złego. Niestety, obrona wałbrzyskiego Górnika zagrała tak, jak ... w meczach jesiennych. Wtedy to indywidualne błędy decydowały o stracie bramek, których zespół nie potrafił odrobić. I w sobotę było podobnie. Najpierw na lewej stronie ani Sawicki, ani Stolarczyk nie potrafili zapobiec dośrodkowaniu, na środku zgubili krycie ich koledzy i Łukaszowi Sekulskiemu nie pozostawało nic innego jak pokonać Leonida Musina. Kilkanaście minut później znów przysnęło się wałbrzyskim obrońcom, tym razem przy dośrodkowaniu z rzutu wolnego, a po 5 kolejnych minutach nokaut. Tym razem prawa strona, strefa Wepy, dośrodkowanie, nieupilnowany Sekulski, strzał głową - 1:3 i po zawodach. Tak to niestety, wyglądało. Leonid Musin może błędów większych nie zrobił, ale też drużynie nie pomógł. Dobry bramkarz zaliczyć powinien jedną, dwie, kilka interwencji w meczu, które udaremniają stratę bramki - a tego ukraińskiemu bramkarzowi w meczu ze Stalą zabrakło. Trzy poważne strzały i trzy puszczone gole, bowiem późniejsze interwencje to nie były strzały, które sprawiłyby kłopot choćby Kamilowi Czapli. Obrona w I połowie zagrała tragicznie przy bramkach gości. Gubienie krycia, dopuszczenie do dośrodkowań - Sekulski jest najskuteczniejszym snajperem ligi, ale nie jest to zawodnik, który ogrywa z łatwością rywali i pokonuje bramkarza. Miał swoje szanse, dołożył nogę, głowę i dwa gole na koncie.
Co ciekawe, nawet przy stanie 1:3 Górnik mógł, a nawet powinien odmienić losy meczu. Rafał Figiel do przerwy ostemplował poprzeczkę z wolnego, po przerwie co najmniej 3 sytuacje miał Marcin Orłowski, bramkę powinien strzelił Kamil Śmiałowski, a największą burę w szatni powinien otrzymać Michał Oświęcimka, który przestraszył się sytuacji sam na sam z bramkarzem i podawał koledze. Odważniej zagrał z kolei Dominik Bronisławski, który oddał kilka strzałów na bramkę rywala. Troszkę słabiej zaprezentował się Dominik Radziemski, którego słusznie ściągnął z placu gry trener, bo mocno pachniało drugim napomnieniem i wykluczeniem. W drugiej połowie to dominacja wałbrzyszan i indolencja strzelecka co jest podstawowym grzechem. Co ciekaw, nawet po odmłodzeniu składu, pojawieniu się na boisku Krzymińskiego i Migalskiego obraz gry się nie zmienił. Na pewno też inaczej zagrała Stal mając spokojny wynik.
Martwi nieskuteczność Orłowskiego, Górnik jest w takiej sytuacji, że musi wykorzystać każdą nadarzającą się sytuację do zdobycia bramki. Damian Lenkiewicz daje drużynie, tyle co .... dawał jesienią Mańkowski, czyli niewiele, z tą różnicą, że Kamil był młodzieżowcem.
NA 9 KOLEJEK - 6 PUNKTÓW STRATY DO BEZPIECZNEGO MIEJSCA.
Nie wszystko zależy od Górnika. Odpaliła niesamowicie Wisła Puławy i w tej chwili jest już na bezpiecznej pozycji. Zawodzi Limanovia, jak się okazało również Puszcza nie zbudowała w Niepołomicach twierdzy nie do zdobycia - zabrakło podyktowanej jedenastki i przyszła porażka. Coraz gorzej radzi sobie Kotwica, ale strata wałbrzyszan nie jest ani spora, ani ... mała. Teraz do majowego weekendu dwa wyjazdy prawdy drużyny Jerzego Cyraka - Pruszków, gdzie liczą  jeszcze na włączenie się do walki o awans (zaledwie 4 punkty do wicelidera) i Puławy, czyli drużyna, która podobnie jak Górnik rozpoczęła granie od porażki z Rakowem, ale potem 5 meczów bez porażki - 12 goli strzelonych, w tym 5 Konrada Nowaka i 4 Jarosława Niezgody.
Jeszcze żadnemu drugoligowcowi nie udało się utrzymać w lidze bez wygranej na wyjeździe, ba zespołów bez wygranej na obcym boisku w trakcie całego sezonu było w historii naprawdę niewiele. Nadzieja jednak wciąż się tli. Nawet po sobotnim spotkaniu ze Stalą - bądź co bądź liderem. Mecz pokazał, że Górnik potrafi narzucić swój styl, zdominować przeciwnika i stworzyć sobie sytuacje bramkowe. Problem tkwi w skuteczności,dyscyplinie, zwłaszcza w defensywie i indywidualnych błędach. Miejmy nadzieję, że wróci do defensywy Dariusz Michalak, że zespół nadal będzie tak zdeterminowany i jak również, że piłkarskie szczęście uśmiechnie się w końcu podczas wyjazdowego spotkania.