Jest to również czternasty sezon, w którym z okręgu wałbrzyskiego najwyżej grająca drużyna nie jest z miasta spod Chełmca. Taki okres bezkrólewia drużyny z Wałbrzycha miał miejsce w latach 1947-50, 1959, 1994-95, 2002-05, 2008/09 i od 2017 do dzisiaj.
Lata powojenne to przede wszystkim powstawanie kolejnych klubów w Wałbrzychu oraz regionie. W pierwszej ligowej rywalizacji pomiędzy lokalnymi zespołami najlepsze wyniki osiągała Victoria Sobięcin, która była lepsza nie tylko od Lustrzanki, Lenu, OMTUR-u czy Górnika Zamek Wałbrzych, ale i zespołów z Kamiennej czy Jeleniej Góry. Z kolei w skali ogólnokrajowej prymat w okręgu wałbrzyskim (który powołany zostanie za 30 lat) w latach powojennych należał jednak do piłkarzy Polonii Świdnica.
Tabele na półmetku rywalizacji w 1947 na Dolnym Śląsku |
W 1948 grała już 1.liga, natomiast o awans do niej rywalizowano w 4 grupach. Po wygraniu rywalizacji na Dolnym Śląsku znów walczyła Polonia Świdnica. Biało-zieloni u siebie wygrali Radomiakiem i Ostrovią, plus walkower za mecz z Arkonią Szczecin, niestety, gorzej było w delegacjach,skąd wrócono z zerowym kontem.
W 1949 roku w drugiej lidze, zwaną wówczas drugą klasą państwową, były dwie grupy, a do południowej zakwalifikowała się Polonia Świdnica. Premierowy sezon zakończyła na 7.miejscu na 10 zespołów,co jest do dnia dzisiejszego największym osiągnięciem świdnickiego futbolu. 6 zwycięstw- 2 remisy-10 porażek w 18 meczach. Mistrz grupy Górnik Radlin jedną z trzech porażek, które poniósł w trakcie sezonu, zaliczył w Świdnicy (1:3). Wciąż szwankowała u Polonistów gra na wyjeździe, bowiem zaledwie jedno spotkanie nie zakończyli porażką (4:3 w Przemyślu z Polonią).
źródło:1liga.org |
Rok później w 1951 drugi poziom rozgrywek był podzielony na 4 grupy, gdzie znów Dolny Śląsk reprezentowany był przez zespół z okręgu wałbrzyskiego, a konkretnie Górnik Wałbrzych, a także OWKS (późniejszy Śląsk) Wrocław. Biało-niebiescy w debiutanckim sezonie zaprezentowali się znakomicie, bowiem w 14 kolejkach doznali zaledwie 2 porażek (2:3 w Opolu z Odrą i 0:4 w Lipinach z Naprzodem). W swojej grupie o punkt Górnik był lepszy od imiennika z Zabrza (2:1, 2:4)., ale w decydującej rozgrywce, czyli w barażach o 1.ligę w 6 meczach wałbrzyszanie wygrali jedno (2:1 z gdańszczanami) i musieli uznać wyższość Budowlanych Gdańsk i OWKS Kraków, które awansowały, a także Gwardii Warszawa.
Górnik Wałbrzych na zapleczu 1.ligi grał przez osiem sezonów podczas których blisko awansu był w 1952 (punkt za Budowlanymi Opole), a w 1958 ligowych rywalem został sąsiad z Nowej Rudy. Mimo korzystniejszego bilansu ligowego dwumeczu (4:1,1:3) z Piastem, Górnik nie mógł zaliczyć sezonu do udanych, bowiem w tabeli udało mu się wyprzedzić jedynie Marymont Warszawa, co oznaczało degradację. Piast zajął 9.miejsce (na 12 zespołów), a blisko awansu był Śląsk Wrocław, który wyprzedzony w tabeli został jedynie przez Pogoń Szczecin.
W 1959 roku sezon Piast Nowa Ruda zakończył zaledwie z 3 wygranymi. O ile 2:1 z wicemistrzem Lechem Poznań było sukcesem, to 4:0 z dziesiątą Wartą Poznań i 2:1 na boisku outsidera Pomorzanina Toruń takiej chluby już nie przyniosły. 11.miejsce tyleż punktów (aż 6 do Warciarzy) oznaczały degradację. Najlepszy zespół województwa, czyli Śląsk, tym razem finiszował na 4.miejscu. W 1959 najwyżej grającym zespołem z Wałbrzycha był Górnik (2.miejsce w lidze okręgowej).
Kolejne lata to reformy drugiego frontu - z dwóch 12 zespołowych grup powstała jedna 18 drużynowa.Później kadłubowy sezon związany z przejściem z systemu wiosna-jesień na jesień-wiosna. W 1960 ligę okręgową zdominowały zespoły z późniejszego okręgu wałbrzyskiego (6 na 12) zajmując czołowe 4 miejsca, gdzie Górnik wyprzedził Lechię Dzierżoniów o 3 punkty.
1960/61 - to prymat w lidze okręgowej Bielawianki przed Thorezem Wałbrzych
1961/62 - triumf Thoreza w lidze 5 punktów przed Górnikiem. Zielono-czarni w eliminacjach do 2.ligi musieli uznać wyższość Dębu Katowice, gdzie w decydującym meczu rzutu karnego nie wykorzystał Joachim Stachuła i Thorez tylko zremisował 1:1. Tego punktu zabrakło w końcowym rozrachunku, choć żal również remisu z Pogonią Prudnik w Wałbrzychu 1:1, dla której był to jedyny wywalczony punkt.
1962/63 - zamiana ról, na finiszu rozgrywek okręgówki Górnik wyprzedza o punkt Thorez Wałbrzych! Podobnie jak sezon wcześniej w barażach uczestniczy Olimpia Poznań i Pogoń Prudnik, ale największym rywalem był MGKS Mikulczyce. Górnicy z Wałbrzycha i Mikulczyc zgromadzili po tyle samo punktów, ale to dolnośląscy piłkarze świętują awans dzięki lepszemu bilansowi bramkowemu.
1963/64-64/65 - przez 2 sezony Górnik Wałbrzych samotnie gra w 2.lidze.
1965/66 - na zaplecze 1.ligi melduje się Thorez Wałbrzych, który kończy sezon na czwartym miejscu (Górnik piąty)
1966/67 - Górnik trzeci, zaledwie punkt za Gwardią Warszawa i Odrą Opole, Thorez ósmy
1967/68 - Thorez staje się Zagłębiem i wygrywa drugą ligę! Po raz pierwszy Wałbrzych ma pierwszą ligę. Górnik na dziewiątym miejscu.
1968/69 - 73/74 - 6 sezonów Zagłębia na najwyższym szczeblu rozgrywek.Dziesiątki kapitalnych widowisk zarówno na nowo otwartym Stadionie 1000-lecia, jak i poza Wałbrzychem. Do kadry trafiają Marian Szeja (złoty medal IO Monachium'72), Stanisław Paździor, Joachim Stachuła. W 1971 zespół finiszuje na 3.miejscu co daje udział w Pucharze UEFA. Zespół kolejno zajmował 10, 11, 3, 8, 11 i 16.miejsce.
1974/75 -75/76 po spadku do drugiej ligi Zagłębie zajmuje 4.miejsce, a następnie szóste.
1976/77 - 77/78 ponownie wałbrzyski duet w 2.lidze, ale bez derbowych meczów, bowiem trafili do różnych grup. Zagłębie zajmuje drugie miejsce w grupie północnej przegrywając awans z Zawiszą Bydgoszcz bilansem bezpośrednich spotkań (1:1, 1:2). Górnik natomiast w grupie południowej był ósmy. Rok później,nie po raz pierwszy w historii, zamiana ról - Górnik w gr.południowej drugi za GKS Katowice, Zagłębie czwarte.
1978/79-82/83 - Górnik i Zagłębie w jednej grupie drugiej ligi i ponowne derbowe spotkania. W 79' nieco mylące jest 4.miejsce Zagłębia, bowiem zespół prowadzony przez Mariana Jabłońskiego bardzo długo liczył się w walce o awans (ostatecznie stracił do Zawiszy i Bałtyku 3 punkty), Górnik zajął 8.miejsce. Rok później Zagłębie było drugie (3 pkt za Bałtykiem), Górnik czwarty. W 80/81 Zagłębie piąte,Górnik dopiero dwunasty dzięki zwycięstwu w Stroniu Śląskim. Właśnie beniaminek Kryształ zaliczał wówczas historyczny sezon w drugiej lidze, a OZPN Wałbrzych jedyny raz mógł się pochwalić aż 3 zespołami na zapleczu ekstraklasy! 81/82 - 5.Zagłębie, 8.Górnik, 82/83 - 1.Górnik, 6.Zagłębie.
1983/84 - 88/89 - kolejny złoty okres wałbrzyskiego futbolu. Górnik najpierw po rundzie jesiennej prowadzi w ligowej stawce, by finiszować na 6.miejscu. W następnych 5 sezonach zajmuje kolejno 8, 6, 10, 14 (wygrane baraże o utrzymanie z Zagłębiem Lubin 2:1, 2:2) i 15. Do kadry prócz Włodzimierza Ciołka powoływani byli Tadeusz Dolny oraz Krzysztof Truszczyński. W kadrze olimpijskiej grali Leszek Kosowski, Robert Warzycha. W 1988 Górnik odpadł dopiero w półfinale Pucharu Polski. W tym samym okresie w drugiej lidze grało Zagłębie z przerwą na sezon 86/87 (w 3.lidze) oraz Piast Nowa Ruda w latach 86/87 - 88/89. Noworudzianie byli również blisko awansu do 1.ligi, gdy odpadli w barażach o awans z GKS Jastrzębie 0:0, 0:1.
1989/90 - 91/92 -powrót do gry wałbrzyskiego duetu w 2.lidze.5.Zagłębie, 8.Górnik, 90/91 - 10.Górnik, 16.Zagłębie, 91/92 to wycofanie się Górnika po rundzie jesiennej, a Zagłębie -11
1992/93 - Zagłębie jesienią rewelacją jest w PP awansując do 1/4, ale wiosną gra już jako Klub Piłkarski Wałbrzych po lutowej fuzji z trzecioligowym Górnikiem Wałbrzych. W 2.lidze derby okręgu, bowiem beniaminkiem jest Lechia Dzierżoniów (14.miejsce).
1993/94 - Lechia trzecim klubem po Polonii Świdnica i Piaście Nowa Ruda najwyżej sklasyfikowanym z okręgu wałbrzyskiego. Dzierżoniowianie finiszują na wysokim 9.miejscu, a KP spada do 3.ligi
1994/95 - Lechia Dzierżoniów zalicza trzeci, ostatni sezon w 2.lidze. W 3.lidze KP Wałbrzych dopiero siódme, a wyżej plasują się m.in. Polonia Świdnica (4) i Bielawianka (5).
1995/96 - po raz pierwszy od 1963 wałbrzyski okręg nie ma zespołu na co najmniej drugim szczeblu rozgrywek. KP Wałbrzych wygrywa jednak 3.ligę i powraca po 2 sezonach banicji na zaplecze ekstraklasy.
1996/97-97/98 - KP, a później przemianowany na Górnik SSA Wałbrzych z powodzeniem gra w 2.lidze, ale następuje po raz drugi wycofanie zespołu z rozgrywek 2.ligi.
1998/99 - po raz pierwszy w historii okręg wałbrzyski nie ma swojego przedstawiciela na 3 najwyższych poziomach rozgrywkowych. Górnik wygrywa rozgrywki 4.ligi i awansuje do 3.ligi
1999/00 - 00/01 - wałbrzyski jedynak jako beniaminek zajmuje 8.miejsce, by latem znów zmienić nazwę, tym razem na Górnik/Zagłębie (16.miejsce i spadek)
2001/02 - drugi w historii sezon bez wałbrzyskich zespołów w 3 najwyższych klasach rozgrywkowych. Spadkowicz Górnik/Zagłębie wycofuje się po rundzie jesiennej, a sezon najlepiej kończy Orzeł Ząbkowice Śląskie (3.miejsce). Lechia Dzierżoniów była 6, Sparta Świdnica 9, Nysa Kłodzko 11, Piast Nowa Ruda 15, a Sparta Ziębice 19.
2003/04 - piątoligowe derby Wałbrzycha Akropol vs. beniaminek Górnik/Zagłębie, który wygra klasę okręgową. W 4.lidze Orzeł Ząbkowice Śląskie tuż za mistrzem Inkopaksem Wrocław, Sparta Świdnica 9, Piast Nowa Ruda 12, Bielawianka 17, a Lechia Dzierżoniów 18.
2004/05- 06/07- beniaminek z Wałbrzycha najwyżej sklasyfikowaną drużyną z okręgu w 4.lidze. Orzeł Ząbkowice zdobył tyle samo punktów, ale o czwartej lokacie zdecydował bilans bezpośrednich spotkań 3:0,1:1 na korzyść Górnika/Zagłębia. W sezonie 05/06 - zdecydowanie lepiej radzili sobie już ząbkowiczanie nie tylko od wałbrzyszan (3:0, 1:2), którzy finiszowali na 5.miejscu, ale promocję do 3.ligi Orzeł przegrał z rezerwami Zagłębia Lubin bezpośrednim bilansem (0:1, 1:1). Wreszcie w 2007 ząbkowiczanie ze średnią ponad 3 gole/mecz wygrywają dolnośląską 4.ligę awansując do 3.ligi. Górnik/Zagłębie tradycyjnie w czołówce - czwarte miejsce
2007/08 - sezon reformy ligowej. Orzeł w 3.lidze zajmuje solidne dziewiąte miejsce, ale by grać w nadchodzącym sezonie w nowej 2.lidze - de facto trzecim poziomie rozgrywek, zabrakło zaledwie punktu do Lechii Zielona Góra. W 4.lidze znakomity sezon Polonii/Sparty Świdnica, która w barażach o awans do nowej 2.ligi przegrywa z Czarnymi Żagań (2:3,1:2). Wałbrzyszanie, którzy zimą powrócili do nazwy Górnik, zajmują dalekie 11.miejsce i zostają w 4.lidze, która będzie piątym poziomem rozgrywkowym, czyli tak naprawdę zanotowali spadek.
2008/09 - 3.liga dolnośląsko-lubuska, czyli 4.poziom rozgrywek, to drugie miejsce Polonii/Sparty Świdnica i przegrane baraże o 2.ligę z Zagłębiem Sosnowiec. Orzeł Ząbkowice Śląskie na 11.miejscu, a 4.ligę wygrywa Górnik Wałbrzych
2009/10 - triumf w 3.lidze beniaminka z Wałbrzycha
2010/11 - 14/15 - Górnik Wałbrzych w drugiej lidze, czyli trzecim poziomie rozgrywkowym. Zajmuje kolejno 10, 6, 14, 6, 17 miejsce. W sezonie 13/14, teoretycznie najtrudniejszym,bowiem w wyniku kolejnej reformy ligę opuszczało aż połowa zespołów, Górnik do rundy wiosennej przystępował z drugiego miejsca!
2015/16 -16/17- najpierw kolejny trudny sezon w 3.lidze dolnośląsko-lubuskiej, gdzie spadało aż 11 zespołów. Górnik wygrywa ligę, by przegrać walkę o 2.ligę w barażach z Polonią Warszawa. W 3.lidze utrzymuje się jeszcze Lechia Dzierżoniów (5), a degradacja spotyka Polonię-Stal Świdnica (13.miejsce). Później bardzo przeciętny w grupie lubusko-dolnośląsko-opolsko-śląskiej. Lechia kończy na 14.miejscu, a Górnik na spadkowym 17.
2017/18 - 18/19 - okręgowy jedynak Lechia Dzierżoniów, opromieniony sławą wychowania kadrowiczów i bohaterów zagranicznych transferów Jarosława Jacha i Krzysztofa Piątka najpierw zajmują 11.miejsce, a w czerwcu przedostatnie 17.miejsce. W tym czasie Górnik Wałbrzych w 4.lidze (5.poziom) najpierw zajmuje 5.miejsce (również za trzecią w tabeli Bielawianką), by w następnym finiszować na drugim za plecami Śląska II Wrocław.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz